با مراجعه به کتابخانه داستان دیگری از شاهنامه فردوسی انتخاب و شخصیت های آن را مشخص کنید

با مراجعه به کتابخانه داستان دیگری از شاهنامه فردوسی انتخاب و شخصیت های آن را مشخص کنید را از سایت نکس ایران دریافت کنید.

داستانهای شاهنامه

زندگی نامه فردوسی - شاهنامه

زندگینامه :

«حکیم ابوالقاسم فردوسی» در سال ۳۲۹ هجری درروستای طابران«طبران» طوس به دنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود که ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. فردوسی در جوانی با درآمدی که از املاک پدرش به دست می آورد، به کسی محتاج نبود؛ اما بتدریج، آن اموال را از دست داد و به تهیدستی گرفتار شد.

وی از همان زمان که به کسب علم و دانش می پرداخت، به خواندن داستان هم علاقه مند شد و به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق می ورزید. همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر انداخت تا شاهنامه را به نظم در آورد. چنان که از گفته خود او  بر می آید، مدتها در جستجوی این کتاب بوده و پس از یافتن نسخه اصلی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرده است. او در این باره می گوبد:

 بسی رنج بردم بدین سال سی                         

 عجم زنده کردم بدین پارسی  

          پی افکندم از نظم کاخی بلند                              

که از باد و باران نیابد گزند  

بناهای آباد گردد خراب                                      

ز باران و از تابش آفتاب   

 چه داری به پیری مرا مستمند  

به پیری مرا خوار بگذاشتی  

پراکنده شد مال و برگشت حال  

چنین است و آیین و راه من است 

چنان دان که خاک پی حیدرم      

 برآورد بر سان زرین سپر

 به کردار یاقوت شد روی خاک        

سرجنگجویان برآمد ز خواب 

 شب تیره بر چرخ لشگر کشید   

هوا نیلگون شد، زمین آبنوس

 همی آتش افروخت از گرز و تیغ

 ز بس نیزه و گونه گونه درفش

ز غریدن کوس و اسب نبرد

بدان گونه پیکار کین کس ندید

 ز خون یلان دشت گشت آبگیر

همه موجش از خنجر و گرز و تیر                   

دمان بادپایان چو کشتی بر آب                

سوی غرق دارند گفتی شتاب  

دوره تاریخی این دوره با ظهور بهمن آغاز می شود و پس از بهمن، همای و سپس داراب و دارا پسر داراب به پادشاهی می رسند. در این زمان، اسکندر مقدونی به ایران حمله می کند و دارا یا همان داریوش سوم را می کشد و به جای او بر تخت می نشیند. پس از اسکندر، دوره پادشاهی اشکانیان در ابیاتی چند بیان می گردد و سپس ساسانیان روی کار می آیند و آنگاه، حمله عرب پیش آمده و با شکست ایرانیان، شاهنامه به پایان می رسد. از زمان دفن فردوسی، آرامگاه او چندین بار ویران شد. در سال ۱۳۰۲ قمری به دستور «میرزا عبدالوهاب خان شیرازی»، والی خراسان، محل آرامگاه را تعیین کردند و ساختمانی آجری در آنجا ساختند. پس از تخریب تدریجی این ساختمان، انجمن آثار ملی به اصرار رئیس و نایب ‌رئیسش، «محمدعلی فروغی» و «سید حسن تقی‌زاده»، متولی تجدید بنای آرامگاه فردوسی شد و با جمع‌آوری هزینه این کار از مردم (بدون استفاده از بودجه دولتی) که از ۱۳۰۴ هجری شمسی شروع شد، آرامگاهی ساختند که در سال ۱۳۱۳ افتتاح گردید. این آرامگاه به علت نشست ، در سال ۱۳۴۳ دوباره تخریب و تا سال ۱۳۴۷ بازسازی شد. 

منبع مطلب : ferdosi-toosi.blogsky.com

مدیر محترم سایت ferdosi-toosi.blogsky.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت